Dokument założycielski parafii w Puńsku
Tłumaczenie dokumentu:
Zygmunt III, z łaski Bożej, Król Polski, Wielki Książę Litwy, Rosji, Prus, Żmudzi, Mazowsza i Inflant; także następca króla Szwedów, Gotów i Wandali. Niniejszym listem informujemy wszystkich i wszystkich zainteresowanych, że szlachetny Stanisław Zaliwski, chorąży Liw, zarządca naszych lasów Merkina, Lazdija i Seiva, ze względu na swoją pobożność wobec Boga i bardzo pilnie zabiegając o Jego cześć, we wsi Naujoi Puńsk, która należy do nas, położonej w naszej Merkinie, w urzędzie lasów Lazdijas i Seivas z własnych środków zbudował sanktuarium religii rzymskokatolickiej i poprosił nas o wyrażenie naszej zgody na to modlitewną pracę i pracę, aby chronić ją naszą władzą i uznać założenie tego kościoła za legalne i akceptowalne dla nas, a także nagradzać go i zapewniać dobra i dochody. Z naszej strony, akceptując to dzieło poświęcone chwale Bożej, a tym bardziej widząc jego przyszłą użyteczność dla Kościoła, uznajemy świątynię zbudowaną przez wspomnianego szlachcica Stanisława Zaliwskiego we wspomnianej wsi Nowy Puńsk za legalną, akceptowalną przez nam, zostać ustanowiona i nagrodzona, dlatego też uroczyście ustanawiamy ją i nagradzamy niniejszym listem. O należyte utrzymanie i zaopatrzenie pasterza kościoła, a także o to, aby mógł on właściwie kierować sprawami Bożymi i nadzorować je, a także aby mieszkańcy okolicy i nasi poddani byli należycie wychowywani zgodnie z wiarą katolicką i mogli żyć zgodnie z to po tym jak wspomniany zarządca naszych lasów zrzekł się nadanego przez nas prawa użytkowania, osiem bloków ziemi w Studenczy We wsi (Šaltėnai), która należy do wyżej wymienionego urzędu, oddajemy, oddajemy i darujemy na zawsze. Rejestrujemy także, przekazujemy i poddajemy te osiem ziem Wołochów jurysdykcji i immunitetowi Kościoła, życząc im, aby wszelkie wolności i prawa przyznane Kościołom katolickim znajdowały się pod opieką i władzą naszą i zwierzchników Kościoła, podobnie jak do innych kościołów katolickich w Królestwie i Wielkim Księstwie Litewskim, które nasi poprzednicy od założyciela pobożności. Ponadto wszyscy poddani mieszkający w naszym nadleśnictwie płacą zamiast dziesięciny sześć grarów litewskich z każdej działki urzędującemu w tym czasie proboszczowi wspomnianego kościoła zamiast dziesięciny i zatrzymują to jako obowiązek stały . Proboszcz ma także prawo wyciąć i przewieźć drzewa w naszych lasach za wiedzą zarządcy i zgodą jego spraw domowych. Chcemy też, aby urzędujący proboszcz miał obowiązek w sumieniu nie żądać od władz danej parafii niczego za udzielanie sakramentów, chyba że ktoś coś dobrowolnie da. Aby rozsławić ten kościół, pozwalamy, aby osoby uczęszczające do kościoła we wspomnianej wsi Nowy Puńsk w niedziele i święta mogły bezpiecznie i swobodnie przywozić i sprzedawać rzeczy za rzeczy i towary za towary bez płacenia podatku, popularnie zwanego targowego ani pastor, ani ówczesny menadżer. Odtąd, ilekroć stanowisko proboszcza tego kościoła zwolni się z powodu śmierci lub rezygnacji, my i nasi najbardziej światli następcy zastrzegamy sobie prawo do mianowania proboszcza, który jest Litwinem lub zna język litewski. Autentyczność tych rzeczy potwierdzamy swoim podpisem i poleceniem opatrzenia pieczęcią Wielkiego Księstwa Litewskiego. Dano w Warszawie w roku Pańskim tysiąc pięćset dziewięćdziesiątym siódmym, dnia dwudziestego siódmego października; w dziesiątym roku naszego panowania w Polsce, w Szwecji czwartym.
Król Zygmunt
Jeronimas Valavičius,
Notariusz Jego Królewskiej Mości