Księża z parafii Puńsk

Izidorius Sadauskas (ur. 1934) – urodził się we wsi Soželki, studia ukończył u salezjanów mnichów w Rožanystoku. w 1951 r wstąpił do nowicjatu salezjanów, a w 1961 r przyjął święcenia kapłańskie. Pracował w Polsce, Kanadzie, był duszpasterzem w Wilnie podczas budowy kościoła św. Jana Bosko w dzielnicy Lazdynai. Obecnie pracuje w Stanach Zjednoczonych, Putnam, jako kapelan Zgromadzenia Sióstr Ubogich.

Alfonsas Jurkevičius (ur. 1932) – urodził się we wsi Šlynakiemis. Uczył się w szkołach podstawowych w Szynakach i Żabariszkach. w 1953 r ukończył Liceum Suwalskie. Studiował w seminariach duchownych w Łomży, później we Wrocławiu. w 1959 r 21 czerwca wyświęcony na kapłana. Pracował jako proboszcz w parafiach wrocławskich, brał czynny udział w działalności wspólnoty litewskiej we Wrocławiu, oferował nabożeństwa w języku litewskim. Otrzymał honorowy tytuł prałata. Emerytowany. Mieszka na terenie archidiecezji wrocławskiej.

Valdemaras Žukauskas – oblat mnich, 1980 święcenia kapłańskie w 1990 r rozpoczął pracę na misjach na Madagaskarze.

Juozas Draugelis – ze wsi Taurusiškės, salezjanin mnich, pracuje w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Bronius Kuculis (1928–2005) – urodził się we wsi Šlynakiemis, uczył się w gimnazjach w Seinė i Suwałkach, maturę zdał w Olsztynie. W tym ostatnim mieście wstąpił do seminarium duchownego, ale został wydalony z czwartego roku za rzekome przestępstwo ojca. Musiał kontynuować naukę w seminarium duchownym Sedlci. w 1955 r wyświęcony na kapłana. Przygotowywał dzieci parafii Puńsk do I Komunii św. Podawane w St. Elko. w parafiach Vaitiekus, Lankeimis, Korša, Klembovos, Barčevos. Był prodziekanem dekanatu Barczewo i pracował jako kapelan więzienia tego miasta.

Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w 1985 r 1 sierpnia emerytowany. Później kontynuował działalność duszpasterską w Niemczech: w archidiecezji hamburskiej, w diecezjach Osnabrück, Hildesheim i Münster. w 1996 r Podniesiony do godności prałata honorowego przez papieża Jana Pawła II.

Juozas Budzeika MIC (1908–1983) – urodził się we wsi Šlynakiemis, uczył się w gimnazjum Lazdijai „Žiburios”, wstąpił do seminarium duchownego w Viłkaviškach. Później służył w armii litewskiej, studiował na Wydziale Teologiczno-Filozoficznym Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie. W czasie II wojny światowej pracował na stanowisku administracyjnym w Gardin. w 1944 r przeniósł się do Niemiec, studiował teologię w Eichstadt. w 1946 r wyświęcony na kapłana. w 1950 r wyemigrował do USA, gdzie wstąpił do klasztoru marianów. Od
1950 r służył jako nauczyciel i kapelan w szkole Marianapolis w Thompson, Connecticut. 1958-1960 pogłębiał swoją wiedzę na Uniwersytecie Angelicum w Rzymie, po czym podjął pracę duszpasterską w Stanach Zjednoczonych. 1963-1969 – Londyn, ul. Proboszcz litewskiej parafii Kazimierz. Po powrocie do Ameryki pracował jako proboszcz w parafiach litewskich. Od 1981 r emerytowany w klasztorze Marianów w Chicago.

Antanas Šuminskas (1911–1967) – urodził się we wsi Puńsk. Od 1957 r był proboszczem swojej rodzinnej parafii w Puńsku, wniósł duży wkład w utrzymanie nabożeństw litewskich.

Antanas Degutis (ur. 1963) – z m. Puńska. Studiował w Markovici mniejszego seminarium oblatów. w 1983 r złożył śluby zakonne w Obrze. w 1989 r przyjął święcenia kapłańskie i do 1995 r mieszkając w Smalėnai, pracował w duszpasterstwie litewskim. w 1995 został mianowany wikariuszem parafii w Laskovicach Pamorskich. Rok później wyjechał na misje do Kanady. Pracował w Toronto, Mississauga, Winnipeg, Sturgis i Melville. Od 2014 roku obsługuje ulicę San Katerin w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Antanas Burdulis (1893–1941) – absolwent seminarium duchownego w Seinie, święcenia kapłańskie otrzymał 18.12.1915. Od 1936 r. istniały Kaimelis (wspomniany w 1922 r.), Alytas (1924, 1927), Virbalis (1930). – Wikariusz Garliava. w 1939 sprawował tę funkcję w parafii Kapčiam iesti. Zmarł w Kownie, pochowany na cmentarzu Aleksot.

Jonas Burdulevičius (1804–1886) – urodził się we wsi Vaiponiškių, parafia Puńsk. Miroslave ukończył szkołę prywatną. W 1825 wstąpił do seminarium duchownego w Tikocinie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1827 r. 31 lipca 1827-1829 Wikariusz parafii Puńsk, 1829-1830. wikariusz parafii Rudamina. 1830-1834 Wikariusz parafii Puńsk.
1836-1837 Administrator parafii Vilkaviškis. 1837-1838 Wikariusz oddziału Šunská. Od 1838 r Proboszcz parafii Bartninkai (wikariusz) aż do śmierci. 1855-1859 Dziekan dekanatu Alvit. Odznaczony Krzyżem i Medalem 1853-1856. ku pamięci Zmarł jako proboszcz (wikariusz) parafii Bartninkai. Pracując w Bartninkach ochrzcił patriarchę narodu litewskiego dr. Jonasa Basanavičiusa.

Pijus Jankus (1907–1992) urodził się we wsi Alksnėnai, w parafii Puńsk, w rodzinie rolników. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Alksnėnai i Puńsku, do gimnazjum w Wilnie. 1934-1944 organista w Daugėliškis i St. Kościół Mikołaja. w 1944 r wstąpił do seminarium duchownego w Kownie. 31.10.1948 przyjął święcenia kapłańskie. 1949-1950 wikariusz w Adutiškis. 1950-1960 zarządzał parafiami Linkmeni, Rūdiškii, Rudnia, Dubičių. 1960-1967 proboszcz w Butrimony, 1967-1987. – W nadgarstku. Kiedy jego zdrowie słabnie, zostaje zwolniony i opuszcza Ołtarz Rieše. Po kilku latach przeniósł się do Wilna. Zmarł w 1992 roku Został pochowany na cmentarzu wileńskim Kalwaria.

Biskup Augustinas Steponas Januševičius (1930–2011) – urodził się we wsi Paivaipone w 1930 r. 29 listopada uczył się w szkole Kolietnykos. w 1950 r wstąpił do franciszkańskiego zakonu konwentualnego, cztery lata później złożył śluby wieczyste, a w 1958 r przyjął święcenia kapłańskie. Konsekracji kapłańskich udzielił Prymas Polski, arcybiskup warszawski, kardynał S. Višinskis. Studiował w Gnieźnie, Warszawie i Lublinie, gdzie obronił doktorat z teologii. w 1974 r wyjechał na misje do Luzianii w Brazylii. w 1989 r został mianowany biskupem nowo utworzonej diecezji Luziania. w 2004 poprosił o zwolnienie ze stanowiska ordynariusza diecezji i powrót do pracy misyjnej księdza w brazylijskim miasteczku Jurua, w dżungli amazońskiej. w 1996 r odznaczony Orderem Odrodzenia Polski. Zmarł w Brazylii w 2011 roku. 20 marca

Bonifacius Valinčius (1822–1915) – studiował w Seinai, 1843. wstąpił do zakonu dominikanów. w 1846 przyjechał głosić do Warszawy. 1856-1859 był dominikańskim nauczycielem nowicjatu i mieszkał w Warszawie. 1866-1867 przebywał w klasztorze w Gidle. Później opuścił zakon dominikanów i pracował jako wikariusz w Łodzi. w 1874 wrócił ponownie do Warszawy i przebywał w kościele św. Andrzeja, a na koniec skupiliśmy się w pobliżu kościoła Św.
Kościół Mariacki w Lesznie. Zmarł w 1915 r., pochowany na Cmentarzu Starym Povonzkim w Warszawie. Wsparł cerkiew w Puńsku, ofiarował monstrancję, kielich mszalny. w 1881 18 sierpnia pobłogosławił małżeństwo słynnego polskiego pisarza Henryka Senkiewicza.

Petras Budzeika (1841–1907) – urodził się we wsi Užujuodele, w parafii Puńsk. Ukończył IV klasę szkoły powiatowej w Mariampolu. W 1861 wstąpił do seminarium duchownego w Seinie. 20 września Święcenia kapłańskie przyjął w 1865 r.
5 marca Po ukończeniu seminarium został mianowany wikariuszem katedry w Seinie.
1865–1873 Wikariusz katedry w Seinie, prokurator seminarium duchownego w Seinie i profesor śpiewu. Pozostały poseł Królestwa Polskiego w 1873 r. 5/17 grudnia list do biskupa Seiny w sprawie mianowania P. Budzeikasa na wikariusza parafii Jedvabno. Istniał tam do 1881 roku. w 1881 mianowany proboszczem Garliavy i dziekanem dekanatu Mariampolskiego. Funkcję tę pełnił aż do swojej śmierci. Jako wikariusz katedry w Sekwanie ochrzcił dziecko prawosławnej i katoliczki. ks. Pan Budzeikas powinien zostać przekazany sądowi w celu wydania wyroku. Zmarł w Garliavie.

Jurgis Paransevičius (1905–1962) – urodził się w Paliūnai, parafia Puńsk. Studiował w szkole Seinai „Žiburisi” w Lazdijai, Seinai, a później w seminarium duchownym w Gižai. Święcenia kapłańskie przyjął w 1929 r. Przez ponad 10 lat był wikariuszem w Krokialaukach. w 1939 na koniec został zaproszony jako proboszcz do Wisztytisu. w 1942 aresztowany przez gestapo i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Tutaj poważnie zachorował na suchość płuc. Po wojnie był proboszczem Monachium i dziekanem parafii litewskiej w Bawarii. w 1952 r wyjechał do USA, gdzie aż do śmierci pracował jako wikariusz w parafii Wilno Dawn Gate w Nowym Jorku. Zmarł w 1962 roku 18 lipca Pochowany w Nowym Jorku, St. Cmentarz Karola.

Kanonik Zenonas Parakevičius (1947–1999) – urodził się na Litwie. w 1956 r wraz z rodzicami przeprowadził się do Polski, a od 1962 r osiedlił się w Puńsku. Po ukończeniu Liceum w Puńsku wstąpił do Seminarium Duchownego w Łomży. Święcenia kapłańskie przyjął w 1972 r. Uroczyście przeciwstawił się prymitywnemu św. Msza św. w kościele w Puńsku. Pracując jako proboszcz parafii Gibė, św. Msza św. w języku litewskim w Bazylice Sekwany i asystowana w duszpasterstwie litewskim. Pochowany na cmentarzu w Gibai.

Mariusza Talutisa